"The Rock - Skała"
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422382373_691300449799009_1075434458410934505_n.jpg)
Gibraltar, brytyjskie terytorium zamorskie zajmujące wąski półwysep południowego wybrzeża Morza Śródziemnego w Hiszpanii, od wybrzeży Maroka dzieli je zaledwie 20 km. Ze względu na strategiczne położenie – półwysep oddziela Europę od Afryki, nic dziwnego, że na przestrzeni wieków doświadczył 14 oblężeń i był we władaniu Arabów czy Hiszpanów.
Jego nazwa pochodzi od arabskiej nazwy: Dżabal el-Tarik (góra Tarika), czyli w nieco zmienionej formie Gibraltar, który zdobył półwysep w 711 roku. Gibraltar jest również silnie ufortyfikowaną brytyjską bazą powietrzno-morską, która strzeże Cieśniny Gibraltarskiej, która jest jedynym wejściem do Morza Śródziemnego z Oceanu Atlantyckiego. Od XVIII wieku Gibraltar jest symbolem brytyjskiej siły morskiej i jest powszechnie znany w tym kontekście jako „The Rock” (pol. skała).
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422337959_691300496465671_1134786108416789888_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422370968_691300506465670_7390834320566764785_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422361056_691300539799000_7550537966714384333_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422337698_691300503132337_732057420153086882_n-1024x682.jpg)
Sprzymierzone wojska angielskie i holenderskie zajęły Gibraltar w czasie wojny o sukcesję hiszpańską w 1704 roku, a następnie „skała” została przekazana Wielkiej Brytanii przez traktat z Utrechtu w 1713 roku. Podczas II wojny światowej Gibraltar był brytyjską bazą wojskową o kluczowym znaczeniu, blokującą dostęp na Morze Śródziemne. Zbudowano wówczas lotnisko wojskowe, będące późniejszym lotniskiem cywilnym. Gibraltar był podczas wojny kilkakrotnie bombardowany, a statki na jego redzie były atakowane przez włoskich płetwonurków.
Skała skrywa w swoim wnętrzu naturalne jaskinie i imponujące komory oraz tunele. Dawały one schronienie cywilom i żołnierzom brytyjskim podczas oblężeń w XVIII w. i w czasie II wojny światowej. W 48 km ścieżek, nazwanych The Great Siege Tunnels, stworzono schrony i stanowiska ogniowe dla artylerii broniącej Gibraltaru z ziemi, morza i z powietrza. Ale nie tylko – były także magazyny czy prowizoryczny szpital.
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422307002_691300839798970_6317034703090229157_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422318958_691300906465630_3918925860793765680_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422337401_691300716465649_640878755267238139_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422069168_691300526465668_985881715571882762_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422341500_691300799798974_4519619211610300069_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422379235_691300943132293_1874120676950105905_n-1024x682.jpg)
Na najwyższym punkcie „skały” znajduje się potężna bateria O’Hara. Zawdzięcza swoją nazwę generałowi Charlesowi O’Hara, gubernatorowi Gibraltaru w latach 1795-1802. Pierwsza 6-calowa armata została zamontowana w 1890 roku, ale została zastąpiona w 1901 roku przez armatę o zasięgu 29 000 jardów (26 km), wspomaganą w pewnym stopniu przez jej wysokość nad poziomem morza.
Gibraltar wpisał się także w Polską historię. 4 lipca 1943 roku ok. godziny 23:07 doszło do katastrofy samolotu Liberator Mk II o numerze fabrycznym AL523 w której zginęli m.in. Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i szef polskiego rządu gen. Władysław Sikorski. W katastrofie śmierć poniosła także córka generała, szef sztabu Naczelnego Wodza, Tadeusz Klimecki oraz siedem innych osób. Przeczytasz o tym w moim wpisie „Gibraltar 1943, katastrofa czy zamach?”
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422278649_691300743132313_568976075615126677_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422341794_691300473132340_6215812137315142145_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422295546_691300456465675_1940789515491320782_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/421956714_691300453132342_1319313137463058874_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422350588_691300829798971_4538923013777082573_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422348938_691300809798973_8095057733604538340_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422357737_691300739798980_8742736141670959315_n-1024x682.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/422360579_691300499799004_2103949682275135761_n-1024x682.jpg)
Praktyczne informacje:
Aby dostać się na Gibraltar potrzeby jest paszport (dla obywateli UE).
Ciężko jest tu też wjechać samochodem, bo Gibraltar cierpi na brak parkingów, a poza tym autem z wypożyczalni zwykle nie wolno przekraczać granicy. Lepiej zostawić samochód na parkingu przed przejściem granicznym lub w jego okolicy i przejść na piechotę.
Wejście do rezerwatu, na terenie którego znajdują się m.in. tunele z II Wojny Światowej, Great Siege Tunnels, O’Hara Battery, niesamowite punkty widokowe itd. jest płatne.
Cena jest uzależniona od tego jak chcemy zwiedzać „skałę”. Możemy wjechać kolejką linową (cena w obie strony £38/os), pieszo (wtedy tylko płacimy za wejście do rezerwatu, cena £18/os) lub wycieczką busem. Wycieczka trwa około 1,5 godz. i kosztuje około £20/os.