"The Rock - Skała"
Gibraltar, brytyjskie terytorium zamorskie zajmujące wąski półwysep południowego wybrzeża Morza Śródziemnego w Hiszpanii, od wybrzeży Maroka dzieli je zaledwie 20 km. Ze względu na strategiczne położenie – półwysep oddziela Europę od Afryki, nic dziwnego, że na przestrzeni wieków doświadczył 14 oblężeń i był we władaniu Arabów czy Hiszpanów.
Jego nazwa pochodzi od arabskiej nazwy: Dżabal el-Tarik (góra Tarika), czyli w nieco zmienionej formie Gibraltar, który zdobył półwysep w 711 roku. Gibraltar jest również silnie ufortyfikowaną brytyjską bazą powietrzno-morską, która strzeże Cieśniny Gibraltarskiej, która jest jedynym wejściem do Morza Śródziemnego z Oceanu Atlantyckiego. Od XVIII wieku Gibraltar jest symbolem brytyjskiej siły morskiej i jest powszechnie znany w tym kontekście jako „The Rock” (pol. skała).
Sprzymierzone wojska angielskie i holenderskie zajęły Gibraltar w czasie wojny o sukcesję hiszpańską w 1704 roku, a następnie „skała” została przekazana Wielkiej Brytanii przez traktat z Utrechtu w 1713 roku. Podczas II wojny światowej Gibraltar był brytyjską bazą wojskową o kluczowym znaczeniu, blokującą dostęp na Morze Śródziemne. Zbudowano wówczas lotnisko wojskowe, będące późniejszym lotniskiem cywilnym. Gibraltar był podczas wojny kilkakrotnie bombardowany, a statki na jego redzie były atakowane przez włoskich płetwonurków.
Skała skrywa w swoim wnętrzu naturalne jaskinie i imponujące komory oraz tunele. Dawały one schronienie cywilom i żołnierzom brytyjskim podczas oblężeń w XVIII w. i w czasie II wojny światowej. W 48 km ścieżek, nazwanych The Great Siege Tunnels, stworzono schrony i stanowiska ogniowe dla artylerii broniącej Gibraltaru z ziemi, morza i z powietrza. Ale nie tylko – były także magazyny czy prowizoryczny szpital.
Na najwyższym punkcie „skały” znajduje się potężna bateria O’Hara. Zawdzięcza swoją nazwę generałowi Charlesowi O’Hara, gubernatorowi Gibraltaru w latach 1795-1802. Pierwsza 6-calowa armata została zamontowana w 1890 roku, ale została zastąpiona w 1901 roku przez armatę o zasięgu 29 000 jardów (26 km), wspomaganą w pewnym stopniu przez jej wysokość nad poziomem morza.
Gibraltar wpisał się także w Polską historię. 4 lipca 1943 roku ok. godziny 23:07 doszło do katastrofy samolotu Liberator Mk II o numerze fabrycznym AL523 w której zginęli m.in. Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i szef polskiego rządu gen. Władysław Sikorski. W katastrofie śmierć poniosła także córka generała, szef sztabu Naczelnego Wodza, Tadeusz Klimecki oraz siedem innych osób. Przeczytasz o tym w moim wpisie „Gibraltar 1943, katastrofa czy zamach?”
Praktyczne informacje:
Aby dostać się na Gibraltar potrzeby jest paszport (dla obywateli UE).
Ciężko jest tu też wjechać samochodem, bo Gibraltar cierpi na brak parkingów, a poza tym autem z wypożyczalni zwykle nie wolno przekraczać granicy. Lepiej zostawić samochód na parkingu przed przejściem granicznym lub w jego okolicy i przejść na piechotę.
Wejście do rezerwatu, na terenie którego znajdują się m.in. tunele z II Wojny Światowej, Great Siege Tunnels, O’Hara Battery, niesamowite punkty widokowe itd. jest płatne.
Cena jest uzależniona od tego jak chcemy zwiedzać „skałę”. Możemy wjechać kolejką linową (cena w obie strony £38/os), pieszo (wtedy tylko płacimy za wejście do rezerwatu, cena £18/os) lub wycieczką busem. Wycieczka trwa około 1,5 godz. i kosztuje około £20/os.
Chcesz wesprzeć moje działania?
Przeczytaj również:
Gibraltar 1943, katastrofa czy zamach?
Lot trwał zaledwie 16 sekund. Mniej więcej 600 metrów od pasa startowego maszyna runęła do morza. Kadłub przełamał się na trzy części, które błyskawicznie zatonęły.
Bitwa o Skaldę
Była obok Operacji Market-Garden największą bitwą stoczoną w okupowanej Holandii podczas II Wojny Światowej.
„Eye Witness Event”
Gwoździem programu była rekonstrukcja Bitwy Pod Overloon 1944 „Mock Battles” z udziałem czołgu Sherman Firefly oraz niemieckich i alianckich pojazdów.
