Pancerna bitwa w Villers-Bocage
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308342763_404214478507609_4186968878464851903_n.jpg)
Trzynastego czerwca (1944 r.)czołówki, składające się z zaledwie jednej grupy bojowej w sile pułku, dotarły do Villers-Bocage, nie poprzedzała ich jednak osłona jednostek zwiadu.
W rezultacie czołgi Cromwell z formacji Sharp shooters (4. Pułku Londyńskiej Królewskiej Gwardii Przybocznej) wpadły w zabójczą pułapkę, zastawioną przez czołgi Tiger pod wodzą asa niemieckich wojsk pancernych Michaela Wittmanna ze 101. batalionu czołgów ciężkich.
To, w połączeniu z niespodziewanym pojawieniem się niemieckiej 2. Dywizji Pancernej na odsłoniętej południowej flance brytyjskiej 7. Dywizji Pancernej, zmusiło atakujących do niesławnego odwrotu.
Wittman zaatakował przeciwnika, skutecznie eliminując z walki co najmniej cztery nieprzyjacielskie czołgi: potem wycofał się, by do walki mogły wejść pozostałe załogi jego formacji.
Po pewnym czasie kompania Wittmana wycofała się, by uzupełnić zapasy paliwa i amunicji jednak on sam powrócił na plac boju, dowodząc dwoma innymi Tygrysami” i jednym Pzkfpw. IV. Tym razem Brytyjczycy zastawili pułapkę, w którą wpadł pierwszy „Tiger”: dwa pozostałe niemieckie czołgi również zostały trafione. Wittman zdołał uciec, ale stracił część ludzi.
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/307687511_404214391840951_6470763592366660609_n-1024x1024.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308054873_404214305174293_1872118424250480142_n-1024x1024.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308073172_404214285174295_8696933220009740272_n-1024x1024.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308070256_404214265174297_1579217679692289516_n-1024x1024.jpg)
Mieszkańcy francuskiego miasteczka, którzy dzień wcześniej tak radośnie witali „Szczury pustyni”, pozostali bez dachu na głową, gdyż bombowce RAF-u obróciły ich domy w sterty gruzu.
Pod koniec lipca Wittman objął dowodzenie całego 101. batalionu i otrzymał awans na Hauptsturmführera SS, a także miecze do Krzyża Rycerskiego. 9 VIII 1944 roku 101. bcz zaatakował wieś Cintheaux w rejonie Caen i Falaise. Tym razem miał przed sobą kanadyjską 4. DPanc. I znowu jego oddział został zwabiony w pułapkę, lecz tym razem Wittmanowi nie udało się ujść z życiem. Jego czołg został dosłownie rozstrzelany przez 5 czołgów M4 Sherman”. Wittmana pochowano w płytkim przydrożnym grobie, skąd w 1983 roku szczątki zostały przeniesione na niemiecki cmentarz.
Źródło: „Druga Wojna Światowa” wyd. Wydawnictwo Znak, Anthony Beevor; „Oddziały elitarne II Wojny Światowej” wyd. Alma-Press, Jonathan Sutherland.
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308109029_404214371840953_7640471407330899657_n-1024x1024.jpg)
![](https://historiawdrodze.com/wp-content/uploads/2024/01/308107666_404214421840948_2449634780117901151_n-1024x1024.jpg)